Zielsliefde: woorden schieten tekort

Zielsliefde omschrijven. Hoe omschrijf je zoiets?  Het is haast onmogelijk. Het is zoiets als de essentie van het bestaan uitleggen. Hoe geef je woorden aan iets wat je alleen maar kan voelen in je hart? Ik kan het proberen om er mooie woorden aan te geven. Maar alle mooie woorden, hoe mooi ze ook klinken, doen geen recht aan de manier waarop ik zielsliefde in mijn leven heb ervaren.  In een storm van losse woorden die in me opkomen kan ik enkel proberen om te beschrijven wat ik voel. Op dat moment zei ik: ik vond het fijn. Maar wat ik werkelijk denk, ervaar en voel is dit:

Een diepe verbinding van ziel tot ziel, twee bijzondere energieën die samenvloeien. Een liefde en verbondenheid door meerdere levens heen. Mijn hart kent jouw hart en jouw hart kent mijn hart, onze lichamen weten blindelings de weg naar elkaar toe. Samen zijn en vrijen met elkaar  is terug gaan naar de bron, eindelijk terug naar huis, de plek met zoveel liefde en licht waar ik al die tijd naar heb verlangt in mijn hart. Een andere en hogere dimensie, totaal niet aards en van deze wereld, het gaat veel dieper en veel verder dan dat. Het is een zielsreis, iets wat zo vertrouwd is maar ook een (her)ontdekking van elkaar. Je leert alleen maar ook samen, met en door elkaar. De band is heel puur, zo warm, intens, zo liefdevol, kosmisch en tegelijkertijd goddelijk. Twee werelden die samenkomen, het mannelijke en het vrouwelijke, beide steeds meer in balans. Het is alsof we alleen op de wereld zijn, de rest vervaagd, we gaan er helemaal in op. In het nu, in het moment, alsof er op dat moment niets anders bestaat. Magisch, mysterieus maar oh zo vertrouwd. Het voelt als een samensmelting, alsof ik 1 met je ben op dat moment, op dat moment ervaar ik mezelf en jou als een goddelijk wezen. Ik zie een reflectie van mezelf in jou ogen. Ik voel tintelingen en vibraties van liefde door heel mijn lichaam. Ik voel het in mijn hart. Zielsliefde is heel bijzonder en zeldzaam, het komt weinig voor, alleen zielen die al ver ontwikkeld zijn maken dit mee, het is geen makkelijke weg. Oude zielen die zoveel hebben geleerd in vele levens, meer vanuit hun hart en ziel leven en klaar zijn voor een reis zoals deze. Het doel is om samen te leren, met en afzonderlijk van elkaar, met als  hogere doel je eigenliefde en kracht te ontwikkelen. Zielsliefde heeft geen verwachtingen, kent geen tijd, kent geen oordeel, het contact heeft veel diepgang maar het is ook een thuiskomen van jezelf mogen zijn, zonder goed of fout. Het is een spiegel, je bent gelijkgestemd maar er zijn ook verschillen in karakter. Je voelt elkaar goed aan, zodra 1 het contact met het hart verliest, vergroot dat de afstand. Als magneten wordt je naar elkaar toegetrokken, er is een zeer grote aantrekkingskracht.En hoe groter de aantrekkingskracht, hoe groter de lessen zijn die je samen mag uitvoeren. Het heeft ook iets lichts en helends, je raakt geïnspireerd en vindt herkenning bij elkaar. Er is een band die bestaat uit liefde en vertrouwen, het delen van ervaringen die synchroom lopen met de ander, hoe het ook gaat lopen, en of je elkaar nu wel of niet meer fysiek ziet, de zielen blijven verbonden met elkaar. Ook in dromen kunnen we elkaar tegen komen en reizen naar andere werelden. Bovenal wens je elkaar het al het geluk van de wereld toe, het belangrijkste is dat de ander gelukkig is, en als je gelukkig bent met jezelf, straal je dit uit, ook als je verdriet hebt, weet de ander het blindelings, je kan niets voor elkaar verbergen, en zo zullen vriendschappen en relaties er ook in de toekomst eruit zien..dat we eerlijk uitspreken wat we denken,ervaren en voelen. Daarmee help je de ander ook om te groeien, en help je jezelf om aan te geven wat je grenzen zijn en hoe je alles ervaart. Ik ben dankbaar dat ik twee zielsliefdes in mijn leven mag ervaren. In een korte tijd heb ik zoveel geleerd en kom ik steeds meer in mijn eigen kracht te staan. Ik heb geleerd om meer vanuit mijn hart te leven en meer voor mezelf op te komen. Ik ontdek nieuwe dingen die ik nog nooit eerder in mijn leven heb ontdekt. Het is eng maar tegelijkertijd ook spannend. Na de ontmoetingen kruip ik terug in mijn schelp. Mijn hoofd zegt nuchter: nee, dit kan niet bestaan. Mijn hart zegt: Ja, het is echt. Ik twijfel en denk ik: was het een droom? Ben ik gek aan het worden? En wat als de ander het niet zo ervaart als ik? Zei ik daarom enkel dat ik het fijn vond uit zelfbescherming terwijl er een storm van woorden voorbij vloeiden. Ik kan steeds vaker mezelf laten zien. Soms neem ik  pas op de plaats en verstop ik mezelf omdat alles heftig is. Het heeft ook pijnlijke momenten gehad en diepe confrontaties met mezelf. Maar pijn is groei in de ziel en het brengt me verder op mijn pad. Een jaar geleden had ik nog last van verlatingsangst. Nu ben ik steeds minder bang en krijg ik steeds meer vertrouwen in het leven. Ik heb al veel met verlies en afscheid te maken gehad. Ik weet dat ik het aankan en dat loslaten erbij hoort. Dat er uiteindelijk hele mooie dingen op me pad komen, dat ik later terugkijk en dat de stukjes van de puzzel in mijn leven precies in elkaar vallen. Dankzij alles wat ik met je heb meegemaakt, ook de moeilijke dingen heb ik iets in mezelf overwonnen in een korte tijd. Zielsliefde is een bijzondere reis die weinig mensen meemaken, een uitnodiging om te laten zien wie ik ben en hoeveel kracht ik in me heb. Je herinnert me er weer aan wie ik werkelijk ben en wat ik hier op aarde doe. Daar ben ik je eeuwig en oprecht dankbaar voor.Dat bedoelde ik dus werkelijk met het woord: fijn. Ik zweeg maar mijn diepe ogen verraden alles...