Volwassen worden

Daar sta je dan..jong, vrij, ambitieus..midden in het leven en de wereld voor je voeten. Net afgestudeerd en een leuke baan binnen. Wat zeg ik een baan? Nee zelfs twee banen! Werk wat ik met heel mijn hart en ziel doe. Het begeleiden en zorgen voor veel kinderen om me heen. Ik raak elke dag geïnspireerd door kinderen en ik ben zoveel bij mezelf aan het ontwikkelen op dit moment in mijn leven. Het is ook zwaar en ik kom voor veel uitdagingen te staan. Niet alleen op mijn werk maar op alle gebieden in mijn leven. Soms ga ik hard op mijn bek en ik maak fouten maar dat is menselijk. Andere momenten kijk ik verwonderend naar mezelf hoe ik alles aanpak en overeind blijf staan. Ik woon alleen en door de weeks heb ik over het algemeen weinig mensen om me heen. Ik merk dat ik volwassen wordt, ouder en wijzer en verantwoordelijkheid neem. Ik ben er nog niet en ik heb nog niet alles op een rij. Maar ik breng steeds meer orde in de chaos. Omgaan met geld is een leerproces. Het schoonhouden van mijn huis soms ook. Soms ben ik zo’n chaotische malloot die door het huis heen banjert. Ideeën, inspiratie en energie genoeg maar voor ik het weet is alles opeens een zooi. Het  volgende moment is alles netjes en schoon in mijn huis. Zo werkt het ook in mijn hoofd. Het ene moment maak ik me zorgen en ben ik onrustig over van alles en nog wat. Dan kan ik de slaap niet bevatten en denk ik na over alles in mijn leven. En dan vooral de keuzes die ik nu moet maken en de doelen die ik wil bereiken. Andere momenten is het rustig en stil in mij. Dan heb ik vrede met hoe alles loopt, waar ik nu sta en besef ik dat het soms goed is om een stap terug te nemen. Alles op een afstand bekijken is wat ik nu doe. Welke personen passen nog in mijn leven? Welke niet? Als het ware kijk ik door een grote verrekijker toe naar situaties en mensen in mijn leven op afstand. De tijd zal het zeggen wat bij me past en wat niet meer. Volwassenen worden..wat is dat eigenlijk? Ik zie het niet als serieus zijn en het huisje boompje beestje verhaal. Volwassen worden is vallen en opstaan. Keuzes maken en dingen achter je laten die niet meer bij je passen. Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Zelfstandig het leven door gaan en vorm geven waarmee je bezig bent. Doelen en dromen nastreven. Oh, en ik feest nog altijd..ik kan ook nog kinderlijk, sarcastisch zijn, grapjes uithalen en lachen om niks. Volwassen worden wil niet zeggen dat je je innerlijke kind in de steek laat. EN eerlijk gezegd..had ik een beetje een ontwikkelingsachterstand doordat ik altijd zo beschermd en afhankelijk werd gemaakt. Op bepaalde momenten komen er nog oudeangsten omhoog..alle veiligheid is nu immers weg en ik moet alles nu zelf doen. Op zulke momenten wil ik mezelf wegstoppen, slapen, terugtrekken..pas weer naar buiten komen als het weer goed voelt om gezien te worden en te laten zien aan de wereld wie ik werkelijk ben. Ik had wat in te halen maar met grote sprongen haal ik nu alles in en komt het uiteindelijk helemaal goed. Ik mag trots zijn op waar ik nu ben. Volwassen dat ben ik nog niet, de ene keer misschien wel maar de andere keer niet. Toch kom ik wel in de buurt en ben ik wel degelijk een sterke vrouw die vertrouwen heeft in haar leven en steeds meer haar eigen weg in gaat. Ik heb de goedkeuring van anderen niet meer nodig en ik wordt steeds meer de persoon die ik mag zijn. Steeds meer de persoon die mensen om haar heen begeleidt, nieuwe inzichten en inspiratie geeft. Een zetje in de goede richting geven is genoeg..want ieder van ons heeft alle antwoorden en kracht al in zichzelf!