Vandaag even niet
17-11-2012 19:35
Winter 2010
Laat me maar even alleen vandaag, laat me even met rust. Ik wil even geen mensen om me heen. Niet vandaag, niet nu, niet jij. Ga weg en laat me. Ik wil gewoon even kunnen huilen. Mijn tranen de loop laten gaan. Even een dag weg van de wereld. Even niemand die mij ziet. Even geen andermands problemen met me mee sjouwen. Even niks. Morgen zie ik alles weer anders maar vandaag niet. Ik wacht wel even. Wachten tot iemand iets liefs tegen mij zegt. Wachten op een mooi gebaar of een uitstekende hand. Ik wacht wel tot de storm voorbij is en ik weer rust in mezelf voel. Ik kan vandaag niet lachen en ik kan vandaag niet huilen. De klokt tikt langzaam door maar mijn hart gaat snel tekeer. Je kan niet weten hoe ik me voel, niemand kan dat. Alles om me heen raakt me zoveel, alles om me heen is me soms te veel. De drukte, de stemmingen en emoties van anderen, felle lichten en harde geluiden. Ik vang te veel prikkels op, ik heb te veel in de gaten water gebeurd of hoe anderen in elkaar zitten.. en ik word er zo moe van soms. Ik voel me zo klein in een grote drukke egoïstische wereld. Ik voel me hier niet thuis. Het voelt alsof ik niet in deze wereld hoor. Maar in welke wereld dan wel? Mijn enige doel hier op aarde is liefde geven en mensen helpen, iets waar ik goed in ben. Maar er is zoveel ellende op de wereld. Niet alleen in verre landen maar ook dichtbij me in de buurt. En ja, het kan me zoveel schelen. Ik geef het toe, ik ben een en al gevoel. En dat is wat ik zo mis in deze drukke maatschappij. Gevoel! Ik probeer minstens 1 keer per dag een mooie daad voor een ander te doen. Het is een kleine moeite. Even iemand een duwtje in de rug geven, al is het maar een glimlach. Het kan iemand zijn dag werkelijk goed maken. Maar alles wat we doen is zeuren om kleine nutteloze dingen. Ik voel zoveel negativiteit tussen de mensen, alsof we vergeten zijn waar het werkelijk om draait. Waar is de liefde? We zeuren altijd maar over anderen maar is het zo moeilijk om ook eens naar onszelf te kijken? Als je geen goede vriend hebt. Wees dan een goede vriend voor een ander. Wees goed voor anderen, we zijn allemaal maar mensen en zijn niet perfect. Als je om iemand geeft, zeg dat dan gewoon. Bijzondere mensen in je leven die om jou geven om wie je bent zijn kostbare schatten. Ik ben zo moe soms. Misschien kan het me allemaal teveel schelen, maar vandaag kan het me niks schelen. Morgen begint weer een nieuwe bladzijde uit mijn leven. Morgen ben ik weer tot kracht gekomen. Kan ik weer wat voor anderen betekenen. Vandaag sluit ik me af voor de wereld. Voor alles en iedereen. Dus laat me gewoon maar even met rust. Het is niet persoonlijk, het is omdat het nodig is. Altijd maar helpen, naar anderen luisteren, liefde geven, een hand uitsteken, motiverende woorden toespreken, een zetje in de rug geven…altijd maar geven geven geven en nog eens geven. Dat is wie ik ben. Een helper, een reddende engel en een heldin. Veel te doen en zo weinig tijd. Nee, je weet niet wie ik ben en mijn naam doet er niet aan toe. Het is een moeilijke taak die ik heb in het leven. En veel harde maar wijze lessen die ik heb geleerd en nog zal leren. En ja, het is een soort gave die ik heb mijn intuïtie en inlevingsvermogen. Mijn enorme liefde voor alles en iedereen, mijn kracht..mijn lust en mijn leven. Maar het is ook vermoeiend om in mijn schoenen te staan. Het is vermoeiend als je alles zo helder om je heen ziet, hoort, ruikt, proeft en waarneemt. Ik kijk recht door mensen heen. Mijn belevingswereld is totaal anders dan die van jou. Ik ben hoogsensitief, een nieuwetijdskind ofterwijl hooggevoelig. Je weet vast niet wat dat inhoudt..nee natuurlijk niet. Wij hooggevoelige mensen zeuren nooit en staan altijd voor anderen klaar. Wij zijn ongehoord, terwijl mensen zoals ons hard nodig zijn in de maatschappij. Wij zijn creatief, dromers, artistiek, intuïtief,wereldverbeteraars, helpers, intilligent, zorgzaam, spiritueel, …liefdevolle mensen die nodig zijn in een harde rationele maatschappij. En daarom zijn wij hier. Wij zijn hier om een verandering te maken. We zijn anders dan de gemiddelde mens en daarom worden wij niet altijd geaccepteerd. Als je maar een beetje anders bent hoor je er al vaak niet meer bij. Maar toch kunnen wij zoveel voor mensen betekenen omdat wij zoveel gevoel en inlevingsvermogen hebben. Eigenschappen die de maatschappij nodig heeft. Daarom neemt de mandyhulplijn vandaag een dagje rust. Zoek het maar uit. Vandaag is het mijn dag om op kracht te komen. Vraag maar aan iemand anders om hulp! Morgen ben ik weer terug en zal ik je weer helpen, ik zal er voor je zijn..maar vandaag even niet.
Laat me maar even alleen vandaag, laat me even met rust. Ik wil even geen mensen om me heen. Niet vandaag, niet nu, niet jij. Ga weg en laat me. Ik wil gewoon even kunnen huilen. Mijn tranen de loop laten gaan. Even een dag weg van de wereld. Even niemand die mij ziet. Even geen andermands problemen met me mee sjouwen. Even niks. Morgen zie ik alles weer anders maar vandaag niet. Ik wacht wel even. Wachten tot iemand iets liefs tegen mij zegt. Wachten op een mooi gebaar of een uitstekende hand. Ik wacht wel tot de storm voorbij is en ik weer rust in mezelf voel. Ik kan vandaag niet lachen en ik kan vandaag niet huilen. De klokt tikt langzaam door maar mijn hart gaat snel tekeer. Je kan niet weten hoe ik me voel, niemand kan dat. Alles om me heen raakt me zoveel, alles om me heen is me soms te veel. De drukte, de stemmingen en emoties van anderen, felle lichten en harde geluiden. Ik vang te veel prikkels op, ik heb te veel in de gaten water gebeurd of hoe anderen in elkaar zitten.. en ik word er zo moe van soms. Ik voel me zo klein in een grote drukke egoïstische wereld. Ik voel me hier niet thuis. Het voelt alsof ik niet in deze wereld hoor. Maar in welke wereld dan wel? Mijn enige doel hier op aarde is liefde geven en mensen helpen, iets waar ik goed in ben. Maar er is zoveel ellende op de wereld. Niet alleen in verre landen maar ook dichtbij me in de buurt. En ja, het kan me zoveel schelen. Ik geef het toe, ik ben een en al gevoel. En dat is wat ik zo mis in deze drukke maatschappij. Gevoel! Ik probeer minstens 1 keer per dag een mooie daad voor een ander te doen. Het is een kleine moeite. Even iemand een duwtje in de rug geven, al is het maar een glimlach. Het kan iemand zijn dag werkelijk goed maken. Maar alles wat we doen is zeuren om kleine nutteloze dingen. Ik voel zoveel negativiteit tussen de mensen, alsof we vergeten zijn waar het werkelijk om draait. Waar is de liefde? We zeuren altijd maar over anderen maar is het zo moeilijk om ook eens naar onszelf te kijken? Als je geen goede vriend hebt. Wees dan een goede vriend voor een ander. Wees goed voor anderen, we zijn allemaal maar mensen en zijn niet perfect. Als je om iemand geeft, zeg dat dan gewoon. Bijzondere mensen in je leven die om jou geven om wie je bent zijn kostbare schatten. Ik ben zo moe soms. Misschien kan het me allemaal teveel schelen, maar vandaag kan het me niks schelen. Morgen begint weer een nieuwe bladzijde uit mijn leven. Morgen ben ik weer tot kracht gekomen. Kan ik weer wat voor anderen betekenen. Vandaag sluit ik me af voor de wereld. Voor alles en iedereen. Dus laat me gewoon maar even met rust. Het is niet persoonlijk, het is omdat het nodig is. Altijd maar helpen, naar anderen luisteren, liefde geven, een hand uitsteken, motiverende woorden toespreken, een zetje in de rug geven…altijd maar geven geven geven en nog eens geven. Dat is wie ik ben. Een helper, een reddende engel en een heldin. Veel te doen en zo weinig tijd. Nee, je weet niet wie ik ben en mijn naam doet er niet aan toe. Het is een moeilijke taak die ik heb in het leven. En veel harde maar wijze lessen die ik heb geleerd en nog zal leren. En ja, het is een soort gave die ik heb mijn intuïtie en inlevingsvermogen. Mijn enorme liefde voor alles en iedereen, mijn kracht..mijn lust en mijn leven. Maar het is ook vermoeiend om in mijn schoenen te staan. Het is vermoeiend als je alles zo helder om je heen ziet, hoort, ruikt, proeft en waarneemt. Ik kijk recht door mensen heen. Mijn belevingswereld is totaal anders dan die van jou. Ik ben hoogsensitief, een nieuwetijdskind ofterwijl hooggevoelig. Je weet vast niet wat dat inhoudt..nee natuurlijk niet. Wij hooggevoelige mensen zeuren nooit en staan altijd voor anderen klaar. Wij zijn ongehoord, terwijl mensen zoals ons hard nodig zijn in de maatschappij. Wij zijn creatief, dromers, artistiek, intuïtief,wereldverbeteraars, helpers, intilligent, zorgzaam, spiritueel, …liefdevolle mensen die nodig zijn in een harde rationele maatschappij. En daarom zijn wij hier. Wij zijn hier om een verandering te maken. We zijn anders dan de gemiddelde mens en daarom worden wij niet altijd geaccepteerd. Als je maar een beetje anders bent hoor je er al vaak niet meer bij. Maar toch kunnen wij zoveel voor mensen betekenen omdat wij zoveel gevoel en inlevingsvermogen hebben. Eigenschappen die de maatschappij nodig heeft. Daarom neemt de mandyhulplijn vandaag een dagje rust. Zoek het maar uit. Vandaag is het mijn dag om op kracht te komen. Vraag maar aan iemand anders om hulp! Morgen ben ik weer terug en zal ik je weer helpen, ik zal er voor je zijn..maar vandaag even niet.