Vallen en opstaan

In mijn hart draag ik zoveel met me mee. Zoveel dat het pijn doet op momenten dat iemand me naar beneden wilt halen. Ik leef dicht bij mijn gevoel en elke keer kan het me weer te veel schelen. Elke keer als ik sterk in mijn schoenen sta en alles in mijn leven op een rij heb wordt ik keihard uitgetest, uitgedaagd en onderuit gehaald.  En ja ik ging weer even keihard onderuit. Iets in mij brak nadat er een gevoelige plek werd geraakt en ik weer in een donker hoekje werd weggeduwd.  Wat hebben ‘’relaties’’ tegenwoordig nog voor betekenis? Waarom gaan we zo met elkaar om? Er is altijd iemand die gekwetst wordt. Ik kan het niet begrijpen. Ik kan er echt niet bij. En wat is liefde? Wat heeft een kus nog voor betekenis? En seks? En waarom worden discussies op een onpersoonlijke manier uitgesproken? Waarom niet face to face? Waar gaat dat heen? Wat heeft het voor zin? Het wordt er allemaal niet persoonlijker op in deze samenleving. Ik veeg mijn tranen weg en sta weer op. Ik sta er boven en in het midden van alle chaos blijf ik recht op staan. Ik geloof in mijn eigen kracht en wijsheid. Ik zeg hoe ik het zie en niet anders. Dat kan betekenen dat ik personen kwijt raak als zij niet bereidt zijn om naar zichzelf te kijken. Ik reflecteer veel en ik zie mijn eigen angsten en fouten in. Dan baal ik van mezelf en wordt ik weer onzeker. Ik probeer er van te leren en hoe vaak ik ook gekwetst wordt ik weet dat ik er sterker van wordt. Mijn gevoeligheid is mijn zwakte maar ook mijn kracht. Op dit moment kijk ik op een afstand mee naar bepaalde mensen in mijn leven. Ik laat ze los, ik laat ze vallen, ik laat ze maar gaan. Soms help je daar iemand verder mee. We hebben allemaal onze eigen lessen te leren hierin. Mijn les is duidelijk bij mezelf blijven, grenzen stellen en voor mezelf opkomen. Eindelijk na jaren leer ik het! Ik ben niet langer alleen maar een lief meisje..ik verander in een zelfbewuste  vrouw die opkomt voor haar eigen belangen. Nee, ik laat niet meer over me heen lopen nu. Het is genoeg geweest. Ik kies voor mezelf. Er zijn belangrijkere dingen nu waar ik mee bezig zijn. Gevoelige kinderen begeleiden, vriendschappen, mijn creativiteit en spirituele zaken waarin ik mezelf verdief. En liefde? Ach als het komt dan komt het wel. Waarom zou ik ooit nog voor minder gaan als ik zoveel te geven heb? Nee het hart en de ziel is iets wat ik moet beschermen en alleen moet geven als het, het waard is. Voor nu even rust, even ademhalen en vooral op mezelf richten. Ik ben een vechter en zal overwinnen. Elke keer weer. Dus bedankt..personen die mij kwetsen. Bedankt! Dankjewel dat ik mag leren, voelen, ontdekken en ervaren. Dankjewel dat ik uitgedaagd wordt zodat ik als persoon groei. Dankjewel dat ik door verdriet, vreugde maar ook woede mijn ei kwijt kan in mijn creativiteit. Ik krijg inspiratie en mijn artistieke kant wordt gevoedt. Als niemand mij zou kwetsen zou ik niet de schilderijen kunnen schilderen die ik heb gemaakt, de verhalen schrijven die ik schrijf en zingen vanuit mijn hart. Ik vergeef het en ga er vanuit dat in principe er niemand is die mij bewust wil kwetsen. We hebben allemaal een verhaal, een andere belevingswereld, een verleden en onze schaduwkanten die geraakt worden.  Dat is ook iets wat ik soms vergeet. Lang niet iedereen is zo gevoelig als mij. Gelukkig zijn er mensen die meer vanuit hun ego leven zodat ik mijn lessen eens leer en hun weer leer. Ik leer om voor mezelf op te komen en de ander leert om meer inlevingsvermogen te ontwikkelen. Mooi hoe de wet van aantrekking werkt. Je trekt aan wat je te leren hebt, wie je bent, wat je denkt en waar je in het leven staat. Het is perfect precies zoals het is. Jij en ik zijn perfect en het leven ook juist omdat alles imperfect is. Fouten maken is zeer menselijk en die fouten zijn nodig zijn om te komen wat voor ons bestemd is. Ik ben nog niet waar ik moet zijn maar ik ben aan het reizen. Ik ben onderweg naar mijn lotsbestemming..ik kom eraan!