Mananuki
12-10-2013 21:44
Hij is een Indianenman, mijn begeleider, mijn gids.
Spreekt tot mij met een hele diepe wijze stem.
Hij zingt klanken waarvan ik de betekenis niet weet.
Ik kan slechts voelen en het raakt me tot in de kern van mijn ziel.
Mananuki zegt:
Kom op, Indianenmeisje
Veeg je tranen weg.
Waarom voel je je zo klein?
De wereld heeft jouw liefde nodig.
De klanken geven mij kracht als ik dat nodig heb.
Elke keer als ik in de natuur de rust op zoek..
zing ik indianenliederen in het bos net als toen.
En dan herinner ik me weer weer wie ik ben.
Waar ik vandaan kom en wat ik hier doe.
Mananuki zegt:
Kom op, Indianenmeisje.
Wees trots op het anders zijn.
Je bent nu fysiek in deze wereld.
Maar je ziel weet altijd de weg terug naar huis.
En in elke nieuwe situatie staat hij weer naast me met alle vertrouwen. Ik voel me sterker in wat ik doe, hoe ik me voel en de manier waarop ik creëer. Tussen twee werelden in is het moeilijk om een eigen plek te vinden. De hogere dimensies en de chaotische wereld met die harde geluiden.
Mananuki zegt:
Kom op, Indianenmeisje.
Doe net alsof de drukke stad een prairie is.
Alles wat je nodig hebt is je verbeeldingskracht.
En jij zal je waar ook ter wereld veilig voelen.
Hij laat een krachtdier zijn, een wolf die bij me past en eenzame paden met mij loopt. Scherpe zintuigen, sensitief, wijs, liefdevol, intelligent maar verkeerd begrepen. Jouw taak is om boodschappen door te geven over de wereld die jij kent.De wereld die voor anderen nog onbekend is en voor jou oh zo vanzelfsprekend is.
Mananuki zegt:
Kom op, Indianenmeisje.
Laat zien hoe bijzonder en mooi je werkelijk bent.
Laat zien wat je kan en deel je diepgewortelde wijsheid met anderen.
Dans, straal, geniet. Roep mijn naam en ik zal je de weg wijzen.