Lentekriebels

Winter is altijd naar binnen gekeerd. Het is koud en kil buiten. Ik richt me naar binnen, trek me terug en denk na over de keuzes in mijn leven. De winter duurt lang en er lijkt geen einde aan te komen. In mijn hoofd is het al lang lente. Mijn lente en zomerkleren heb ik uit de kast gehaald. Ik voel me vrij, vrolijk en sta elke dag op met de gedachte dat er iets nieuws kan gebeuren. Ik heb inspiratie en energie om nieuwe uitdagingen aan te pakken en mijn creativiteit de vrije loop te laten doen. Nog even wachten, nog even geduld..nog even volhouden. De laatste stukjes zijn het zwaarste. Ik vraag me af wat de lente mij brengt. Ik heb het gevoel alsof ik veel angsten, oud verdriet en andere rotzooi achter me heb gelaten. Ik heb het gevoel alsof ik reuzesprongen heb gemaakt. Het was hard werken en het koste me veel energie maar ik ben eindelijk waar ik moet zijn.  Ik kan niet wachten tot de zon. Ik heb nog nooit zo veel naar de zon verlangt. Het mooie weer, de vrolijke mensen, de natuur. Lente staat voor mij altijd voor een nieuw begin. Alles kan, alles is mogelijk en er kunnen onverwachtse dingen gebeuren. De laatste paar weken heb ik het gevoel alsof ik een beetje in een sleur zit. Ik wil zo veel maar kan nog zo weinig. Ik wil zo graag naar buiten maar de kou houdt me tegen. Soms droom ik over prachtige plekken waar ik nog nooit ben geweest. Laatst droomde ik over een prachtig exotisch zandstrand met palmbomen en het helderste water wat ik ooit heb gezien. Ik voelde zelfs de zon op mijn huid in mijn droom. Het leek zo echt. Toen ik wakker werd lag er sneeuw en dan heb ik heimwee naar een wereld die alleen in mijn dromen bestaat. Ik wil zo graag op avontuur. Ik zou het zo doen..mijn rugzak inpakken en op pad gaan. Een vliegtuig nemen naar een ver en warm land. Ontdekken, avonturieren en exploreren. Er is nog zoveel te doen, nog zoveel te zien, nog zoveel wat ik van de wereld wil proeven. Mijn ziel is onrustig en wilt in beweging blijven. Altijd op zoek naar uitdaging en vernieuwing. Ik moet en wil creëren. Eerst, zolang de winter nog duurt alles op een rijtje krijgen voordat het weer een chaos wordt. Waar wil ik heen? Wat wil ik ontdekken? Wat wil ik zien? Wat wil ik doen? Ik wil zoveel tegelijkertijd. De winter duurt nog heel even. De laatste weken bereidt ik me voor op wat komen gaat. Er staat iets groots en moois op me te wachten. De lente is mijn tijd. De bloemen, de bomen, de natuur is mijn thuis en de zonnestralen verwarmen mijn hart en brengt mij terug naar de bron van het eeuwige leven waar liefde altijd mijn kompas is in het donker. De lente doet me denken aan licht, warmte en dat nieuwe begin van het volgende hoofdstuk van mijn leven. Een hoofdstuk vol met liefde, passie en levenslust. Het einde staat nog open. Het gaat om reis er naar toe. Ik reis met jou en de zon mee Lente!