Het ontwaken van de leeuwin

Als ik naar mezelf kijk en de eigenschappen die ik bezit denk ik aan een hond. Trouw, loyaal, geduldig, empathisch, speels en zorgelijk. Mooie eigenschappen maar er zit een schaduwkant aan. Als je (te) goed voor de wereld ben kan daar misbruik van gemaakt worden. Mijn levensles is om duidelijk mijn grenzen aan te geven. Heel mijn leven loop ik hier tegen aan. Ik ben meer een vredestichter en een bemiddelaar. Iemand die in een groep makkelijk de vrede kan bewaren. Ik heb een hekel aan ruzie en ik had altijd moeite om de confrontatie aan te gaan. Ook heb ik vaak dominante mensen om me heen gehad waardoor ik deze levensles wel moest leren. Of wat dacht je van kinderen op mijn werk die me uittesten en grenzen nodig hebben? En natuurlijk in de liefde ben ik ook heftige en confronterende situaties tegen gekomen. De laatste tijd heb ik echt een knop omgedraait. Ik heb tegen mezelf gezegd dat ik de knoop door wil hakken. Ik wil het patroon dat ik in mijn leven zie doorbreken. Opeens ben ik veel meer grenzen aan het geven en voor mezelf aan het opkomen en nee aan het zeggen. Niet alleen op mijn werk maar ook in mijn priveleven. Ik kan zelfs al bijna 10 personen opnoemen waar ik nu mijn grenzen heb gegeven. Ik merk dat ik hier krachtiger in wordt en dat ik steeds beter kan uitspreken wat ik wil en waarom ik dat wil. En dat zonder de ander te kwetsen. Ik heb geleerd dat het vooral doen is. De ene keer lukt het beter dan de andere keer. Het bewaken van grenzen blijft een belangrijk punt in mijn leven. Ik heb uit liefde ook zoveel over voor de ander dat ik er echt voor moet blijven waken dat ik bij mezelf blijf en niet over grenzen ga. Op dit moment is mijn leven zo ontzettend heftig. Mijn moeder heeft niet lang meer te leven en het kost mij veel energie om voor haar te zorgen. Ik voel ook haarfijn aan hoe zij zich voelt en ik raak snel uitgeput. Ook op mijn werk heb ik veel kinderen om me heen wat me geestelijk en fysiek ook veel energie kost. Ik wil sterk blijven en genoeg rust voor mezelf hebben zodat ik mezelf staande blijf houden. Ik merk ook dat mijn (overleden) vader vaak bij me is en mij helpt om meer in mijn kracht te komen. Hij is trots dat ik nu veel beter mijn grenzen aangeef en in een korte tijd in een snelvaart zoveel bij mezelf ontwikkel op dit gebied. Ik blijf altijd wel een trouwe hond. Toch merk ik dat de leeuwin in mij ontwaakt. Ik vecht voor mezelf als dat nodig is. Ik ben er nog niet maar ik ben op de goede weg. De leeuwin in mij ontwaakt steeds wat meer. En wat is zij krachtig! Zacht en tegelijkertijd sterk. Ik weet dat mijn leven niet makkelijk is en dat ik dit leven heb gekozen omdat ik het aankan. Ik ben iemand die vaak haar weg alleen zal lopen. Af en toe reist er een metgezel met me mee maar uiteindelijk sta ik er alleen voor. Wel met veel hulp van bovenaf. Mijn leven bestaat uit veel verantwoordelijkheid en de zorg voor mijn moeder en de kinderen op mijn werk. Dat is niet niks. Toch weet ik dat die leeuwin op een dag volledig ontwaakt en het leven zal leiden waar zij over droomt. Een sterke krachtige vrouw die blijft staan ook al staat de rest om haar heen op wankelen. Een vrouw die met haar creativiteit en haar zorgelijke kant iets kan betekenen voor de maatschappij. Een vrouw die weet wat verdriet is, verlies en eenzaamheid is. Maar ook een vrouw die ondanks alles geniet van het leven, bijzondere momenten koestert en nooit opgeeft. Op dit punt in mijn leven ben ik ook nog bezig om alles vorm te geven. Het gaat de goede kant op. Ik ga vooruit en ben bewust aan de punten waar ik aan moet werken. Soms zal dat knokken zijn maar een echte leeuwin vecht voor haarzelf en haar geliefden. Ik vecht voor de dromen die ik heb. Deze leeuwin kan soms wel wat steun gebruiken van een sterke leeuw. Maar ook in de liefde blijf ik met beide benen op de grond. Een man moet vechten voor een vrouw. Zo niet, dan maar niet. In de tijd dat ik alleen ben ga ik gewoon verder met het vormgeven. Schrijven, schilderen, muziek, fotografie en de natuur zijn mijn reddende engelen. En mijn vader die over mijn waakt en mij de weg wijst. Ik kom er wel. Met vallen en opstaan..dat wel. Ik geloof erin dat mijn dromen uitkomen. Dat ik veel meemaak zie ik als een compliment. Sterke mensen die veel in zich hebben maken veel mee. Ik kan me vaak heel goed verplaatsen in een ander en hun situatie. Het doet me denken aan een uitspraak wat passend is bij de ontwakende leeuwin. 

''The Chinese Proverb, "When Sleeping Women Wake, Mountains Move" is a reminder that the notion that women are the source of profound transformation is not new, but quite ancient. While no tool or formula can give us freedom, we can feed our fire. Join us to explore and confront what it means to be a 'Waking Women' and discover new perspectives on how we are evolving in the areas of leadership, safety, sensuality, and spirituality.''

Het vuur in mij wakkert steeds meer aan en de leeuwin wilt uit haar kooi om te laten zien aan de wereld wie ik ben. Ook ik heb iets belangrijks mee te geven aan de wereld. Ik denk al snel dat het niet bijzonder of belangrijk genoeg is maar ik weet dat het wel degelijk uitmaakt. Ik weet dat ik mensen kan inspireren, en motiveren door mijn creativiteit en datgene wat ik schrijf. Het zet toch meer in beweging dan ik zelf denk. Ik heb aan de hond gevraagd of de leeuwin vaker buiten mag spelen. De hond stemde toe. Ze is alleen nog een beetje bang voor de kracht van de leeuwin. Stap voor stap overwint ze de angst en zullen hond en leeuwin zij aan zij, samen in balans, liefde, rust, vrede, inspiratie en vreugde verder door het leven gaan.