Heling van het Innerlijke Kind

Die nacht ging ik terug naar een donker stuk van mijn ziel. In dromen reis ik terug naar verre landen, vorige levens, herinneringen, mooie kostbare stukken maar ook veel verdrietige momenten. Ik voelde me alleen in die droom. Dierbaren die ik verloren had en het gevoel dat ik er alleen voor sta in het leven. Een diepe pijn die omhoog kwam en vervolgens verdween, het enige wat overbleef was een zucht van bevrijding, heling en vernieuwing. Het zijn stukken uit een diep verleden die in dit leven terug komen en zich mogen helen. In die droom had ik een popje in mijn handen. Ik behandelde dit popje alsof het mijn kindje was. Het voelde alsof dat popje alles was wat ik heb. In een ruk werd het popje uit mijn armen geslagen en viel kapot in zoveel stukjes. Op dat moment brak ik. Ik schrok wakker en herbeleefde het gevoel opnieuw. Weer terug gekomen naar het Nu kwam ik tot nieuwe inzichten. Mijn ziel heeft ontzettend veel levens gehad. Het heeft een reden dat er nu zoveel omhoog komt. Het heeft ook iets magisch om zoveel te reizen, zoveel te mogen zien, steeds meer stukjes die op de juiste plek vakken. Zoveel wordt er geheeld en getransformeerd. Zoveel oude kennis en wijsheid komt er weer omhoog.

Die middag na die droom zag ik het sterrenmeisje weer. Een meisje dat ik begeleidt in het dagelijkse leven. Een gevoelig meisje met sterren in haar ogen, zomer in haar stem en een vreugdevolle zon in haar lach.  Ze laat me veel zien en stap voor stap heelt mijn innerlijke kind zich. Soms dan zegt ze mama tegen me. En zo voelt het ook. Alsof ik ooit haar mama bent geweest. Ze voelt zich zo vertrouwd bij mij. Ze danst, ze zingt, ze zegt vertrouwelijke dingen, maakt grapjes, plaagt me, ze deelt werelden met me waarin ik deel uit maak. Die middag gingen we naar de andere wereld. Dat is een wereld die op deze lijkt zegt ze..maar dan is er meer mogelijk. Ze haalde 2 popjes tevoorschijn. Ze gaf het grotere popje aan mij en het kleine popje lag in haar handen. We spraken en zongen met de popjes in een andere taal, haast buitenaards, niet van deze wereld. Ik ging mee in haar belevingswereld. Een wereld waar alles mag en kan. Een wereld van verbeeldingskracht, vol met kleur en mogelijkheden.  Ik heelde op dat moment mijn innerlijke kind en ze liet het me zien op een zachte liefdevolle manier. We hadden telepathisch contact en onze ogen spraken liefde, wijsheid en zoveel vreugde uit. Het voelde zo licht om weer even terug te gaan naar vroeger. De tijd dat ik nog een kind was, toen alle zware dingen nog niet gebeurd waren, geen overleden ouders, geen liefdesverdriet of andere zware steken in mijn hart. In die wereld kon je nog zijn wie je was en het was goed, het was allemaal goed om te dromen, te creëren, te Zijn. Op een telepathische manier communiceren het sterrenmeisje en ik. Steeds meer kan ik ook weer lachen, dansen, zingen en in het Nu leven. De kinderen laten het me zien. Ze voelen dat ik hun kan begrijpen, dat het veilig is, dat ze helemaal zichzelf mogen en kunnen zijn bij mij, dat het goed is, aan mijn zachte, niet aardse energie voelen de kinderen dat ze mogen thuiskomen, groeien, opbloeien, hun mooie zelf mogen laten zien. Een thuishaven, een rustpunt, als kind jezelf mogen zijn is zo belangrijk voor de rest van je leven. Ik zelf heb dit nooit gehad, ik weet als geen ander hoe het is als je niet jezelf mag zijn, je als kind zijnde alleen bent, anders, je onbegrepen voelt. Ik weet hoe het voelt als je hoge energie bij je meedraagt wat een andere trilling heeft dan de meeste mensen om je heen. Juist omdat ik heb meegemaakt als kind hoe het niet mag en kan zijn, dat het systeem niet klopt en kinderen niet ziet zoals ze werkelijk zijn wil ik juist verandering zien en kinderen laten zien dat ze mooi zijn precies zoals ze zijn. Het kan zoveel doen met kinderen, als ze gehoord, gezien en gewaardeerd worden. Gewoon mogen Zijn is al meer dan genoeg. Het geeft kracht, begrip, rust, de kans om je als kind te ontplooien en je talenten te ontwikkelen, zelfvertrouwen. Dat zetje in de goede richting, op weg naar een mooie positieve toekomst. 

Het sterrenmeisje pakte mijn hand vast en zei dat ik mijn ogen even dicht moest. Ik sloot mijn ogen en zocht de stilte binnen in me op. Ik hoefde niet te zoeken. Het was al die tijd al aanwezig in me. Die rust waar ik zo naar had verlangd. Ze kwam terug met een teiltje en badspulletjes. We gingen samen de popjes in bad doen. Ze zei: zo ze waren een beetje vies geworden maar nu zijn ze helemaal mooi en schoon weer! Dit raakte me zo ontzettend diep in mijn ziel. Zo wonderbaarlijk hoe het zo prachtig aansloot op de droom met het popje dat ik verloor. Het was zo helend en transformerend. Alsof ze het begreep zonder woorden, alsof ze het wist, voelde. Ik zag in haar ogen een wijsheid, zoveel liefde, licht en herkenning. Een versie van mezelf als kind zijnde maar dan een kind dat op dat moment gezien wordt, mag Zijn en vervolgens mij daarmee heelt. Een mooie dynamische wisselwerking van heling bij beiden. 

Toen ik thuiskwam kwamen de tranen. Tranen van vreugde, loslaten en heling. Ik kan onmogelijk met woorden beschrijven hoe ik me op dat moment voelde maar het was zo ontzettend mooi en krachtig. Kinderen zijn nog zo dicht bij de bron, zo dichtbij hun hart, intuïtie, het pure deel van het hogere zelf, het goddelijke. Het is zo magisch om te zien hoe echt ze zijn en hoe puur ze reageren op energie. Ze laten je een kijkje nemen in de spiegel, in je diepste Zijn, je ziel. Ze vertrouwen me blindelings en dat is me zo dierbaar. Ik wist ook al vrij vroeg in mijn leven dat het een natuurlijke gave is. Kinderen begeleiden, helen, ze op de juiste weg helpen. Ik hoefde er nooit moeite voor te doen het kwam vanzelf op mijn pad. Ik wist dat het zo moest zijn, dat dit mijn taak is en dat ik hier in de toekomst mijn weg in zal vinden. Mooie gevoelige kinderen begeleiden. Nee niet met regeltjes uit boekjes of uit het systeem maar vanuit mijn gevoel. Begrijpen, luisteren, aandacht geven, mijn zachte energie laten vloeien, vertrouwen geven, praten met kinderen en niet tegen kinderen, vanuit een gelijkwaardige, creatieve en liefdevolle aanpak

Als ik terug kijk en reflecteer op mijn leven kan ik zeggen dat ik het meeste geleerd heb van een aantal oude zielen, het zijn kinderen met zoveel wijsheid in zich, de mensheid kan zoveel leren, meer dan andersom, de kinderen weten zoveel meer dan dat wij denken. Ze voelen. En we mogen weer terug naar het voelen, het innerlijke kind omarmen, vreugde en verbeeldingskracht ervaren. Uit het denken, uit het rechtlijnige systeem, ontdekken en creëren. Out the box, nee zelfs nog verder, geen hokjes, geen beperkingen, meer mogelijkheden. Niet grijs, zwart of wit maar alle kleuren. Leren kijken vanuit meerdere wegen en perspectieven. Leer verder te kijken dan je gewend bent. Kijk niet alleen maar voor je maar kijk met verwonderde ogen naar de oneindige sterrenhemel. Zie, beleef, ervaar het grotere geheel. 

De glimlach van een kind doet altijd iets met je. Het heelt wonden, het geeft je hart en heel je wezen een glimlach, een warme deken van geluk, het beweegt en het maakt los, datgene wat al zo lang vast zat. Het geeft je het gevoel dat het leven zo mooi kan zijn als je in het moment zelf gaat leven en erin op kan gaan, datgene waar je hart vreugdevolle sprongen van maakt. Het doet je beseffen dat het Nu, het enige is wat we hebben. Het verleden en de toekomst kun je niet vasthouden. Tijd is een illusie. Je bewustzijn kan zelf kiezen hoe je ''tijd'' indeeld. Het is wat je er zelf van maakt. Datgene waar jij je ogen en hart op richt, datgene zal verder groeien en bloeien.  Alles wat er is, is dit moment. Het is aan jou om het leven ten volle te beleven, ervan te genieten en het moment te omarmen. Als je het even vergeet.. kijk dan naar het spel van een kind, ervaar de schoonheid van de natuur, elk dier, elke plant, koester elke boodschap. Voor zij die vanuit de ogen van hun hart kijken heeft het Universum elke dag wonderen, kadootjes en magie te geven. Elke dag opnieuw! Een hoger bewustzijn creëren we door uit het hoofd te gaan, terug de verbinding voelen met de ziel en het hart. Uit de rechtlijnige wereld te stappen en alle kleuren om je zien beleven en ervaren. Wees zoals het sterrenmeisje, met sterren in haar ogen, elke dag een nieuw avontuur, een glimlach, een vreugdedansje, een grapje maar ook de wereld vanuit nieuwe ,ogen leren bekijken, alsof alles nieuw is, zonder oordeel maar vanuit liefde, empathie, rust, vreugde, vrede, spontaniteit en nieuwsgierigheid. Als je kijkt door de ogen van een kind leef je in een wereld van wonderen en mogelijkheden. Het is zo dichtbij als je die oogkleppen afzet en op een andere manier leert kijken. Hoeveel je ook hebt meegemaakt, hoe moeilijk het soms is, wat er ook gebeurd in of buiten je, verlies nooit je mooie glimlach, blijf altijd je innerlijke kind koesteren en omarmen.  Sluit je ogen niet voor de wereld om je heen. Ook al lijkt het soms donker en grauw er is altijd licht, er is altijd een reden om vredig en vreugdevol te blijven. Er is altijd een reden om ergens dankbaar voor te zijn en hoop te hebben op mooiere dagen. Als je kijkt vanuit je hart en ziel zul je elke dag de magie van het leven ervaren <3