De unieke belevingswereld van het kind
In mijn leven heb ik altijd al veel kinderen om me heen gehad. De pure, spontane en speelse energie die zacht aanvoelt is iets wat goed bij mijn energie past. De belevingswereld van een kind is iets wat me blijft inspireren en nooit zal vervelen. Zo bijzonder om te zien hoe ze spiegelen en ze je laten zien waar je nog aan mag werken. Zo mooi om te zien hoe ze in het NU leven en zo in het moment opgaan zonder zorgen te maken. Zo prachtig om te zien hoe puur en eerlijk ze hun emoties laten zien zonder schaamte. Kinderen maken me aan het lachen met hun wijze uitspraken en het spontane spel dat ze verzinnen en mij erin betrekken. Kinderen voelen zich vertrouwd bij mij. Ik heb een soort zachtheid wat vertrouwen oproept. En de intonatie in mijn stem die rust schept. Ik ben dankbaar dat ik gevoelige kinderen mag helpen en mag begeleiden. Dankbaar om in een andere wereld te stappen. Niet de wereld die vol met angst, verdriet en gevoelloosheid bestaat zoals bij veel volwassenen. Ik leer ook veel van de kinderen. Regels, grenzen en duidelijkheid scheppen. In een korte tijd meer assertief en zelfverzekerder op te treden. Het mooiste wat ik leer is om me geen zorgen te maken over het verleden of de toekomst. Meer genieten van het moment zelf en daar in op gaan. Creativiteit en mijn spontane kant omhoog te tillen. Ik krijg zoveel waardering terug. Kinderen die mij spontaan een knuffel geven en laten merken dat ze mij waarderen om wie ik ben. En het zijn hele bijzondere kinderen die in mijn leven zijn gestapt. Elke keer is weer anders maar altijd zo uniek en de moeite waard. Bijvoorbeeld het kind dat niet goed kan praten maar meer communiceert vanuit het hart. Hij pakt mijn hand en samen dansen en zingen we. Gezellig he Mandy! Roept hij elke keer enthousiast. Of het kind met de kletspraatjes en de grappige opmerkingen. En dan het kind dat heel erg druk is maar wel heel artistiek aangelegd en anders is dan anders. Of het kind dat eerst de kat uit de boom kijkt maar daarna opeens uit vertrouwen tegen mij praat en zijn verhaal doet. Ze kunnen me plagen en uitdagen maar wat mooi is om te zien is dat ze respect hebben voor me en zich steeds meer open stellen. Openbloeien tot prachtige bloemen. Het zijn allemaal bijzondere kinderen die lang niet altijd begrepen worden door hun ouders, leraren en de rest van hun omgeving. Ik mag de persoon zijn die voor verandering brengt. Ik begrijp het wel, ik begrijp hoe het is om niet begrepen te worden en anders te zijn. Ik was ook zo’n soort kind. Helaas was er in mijn jeugd niet echt iemand die mij hierin kon begeleiden en mij accepteerde hoe ik was. Wat ik daarom zo graag wil is die persoon zijn waar kinderen zich fijn bij voelen en helemaal zichzelf mogen zijn. Dat zetje in de rug geven wat kinderen soms nodig hebben. Dat ik het niet heb gehad heeft mij alleen maar meer gemotiveerd om mijn leven toe te wagen aan die bijzondere gevoelige kinderen die later zullen opgroeien tot mooie persoonlijkheden die de samenleving zullen veranderen. Kinderen zijn engelen..tussen hun vleugels voel ik me thuis. Thuiskomen is de weg van het leven en de sleutel van mijn hart.