De oneindige dans van leven en dood

Op de dagen dat ze niet meer kon lopen

duwde ik haar rolstoel voort

Onderweg naar de warmte van de zon 
die onze gebroken harten verwarmde
en een sprankje vreugde gaf

in levens waarin zoveel gebeurde

Op de dagen dat ze niet meer kon praten
spraken ogen zoveel meer dan woorden kunnen doen

Enkel liefde bleef over, onvoorwaardelijke liefde

tussen een moeder en haar dochter die achter bleef

Op de dag dat ik haar voorhoofd kuste

Gedag zei in stille tranen en gebeden

Voelde ik dat afscheid een illusie is

Afscheid nemen kent het hart niet

De dag nadat ze heen was gegaan,
voelde ik een liefdevolle omhelzing
van hemelse zonnestralen 

Alsof ze me wilde vertellen..

''ik ben hier en zal er altijd zijn''

Dansend en lachend in de zon
Genieten van de schone stilte
de hereniging van dierbaren 
In een nieuw bestaan zonder grenzen

De tijd verstreek en ging voorbij

Ik draag haar elke dag bij me

in dromen waarin we samen zijn
In gedachten hoor ik haar stem

Alle donkere en lichte dagen..
leerde mij dat liefde onsterfelijk is
Het leven een oneindige cyclus kent

Er is geen begin en ook geen eind

De werelden van leven en dood zijn nooit afgescheiden van elkaar
Een band tussen moeder en dochter zal altijd in verbinding zijn
Op de dag dat het mijn tijd is weet ik dat ik haar terug zal zien
En weer met haar zal dansen in alle vrijheid en vreugde

van zonnestralen die me wakker kuste en mij toe fluisterde

dat niets ooit verloren gaat, dat is de kracht van liefde
Alle herinneringen en momenten samen zijn verzegeld
met het pad van de ziel die zo graag koestert en liefheeft

Ik koester jou, lieve mama, ik heb je lief
alle dagen van dit leven dat ik op Aarde leidt

Oneindige liefde die verder reikt dan de kosmos
meer dan ik je ooit vertellen kon..ik heb je lief

Mandy