De gevleugelde reis

Ik kroop uit mijn cocon en transformeerde in een vlinder
Bedachtzaam, aftastend en voorzichtig de wijde wereld in
Ik maakte een vrije val en vergat hoe het voelde om te vliegen
Mijn doorzichtige vleugels waren zo troebel door al het Aardse

De tijd verstreek en ik maakte mijn reis verder..alleen
De tijd verstreek en ik omarmde vrijheid, de grijze wolk verdween
Om mij heen straalde en danste ik met warme zonnestralen
Ik herinnerde mij weer hoe ik kon zweven en zachtjes kon dalen

Ik rook de bloemen, stoeide met andere vlinders in alle vrijheid
Met een glimlach van vreugde rende ik de bloemenvelden in
Ik steeg op en smolt samen met de schoonheid van de natuur
Ik vergat het grijze land waar ik vandaan kwam, hier hoor ik thuis

De tijd verstreek en mijn hart opende zich, de zon scheen
De tijd verstreek en liefde gaf me vleugels, de angst verdween
Ik herpakte mijn vlucht en volgde de dans van de zonnestralen
Deze reis in mijn hart veranderde mijn leven, ik zal niet meer verdwalen

Met transparante vleugels van licht zweef ik verder tussen veranderende wolken in
Ik kijk van een afstand naar de wereld, heb lief en vervolg mijn eigen weg.Mijn weg is immers de enige weg naar de bestemming die voor mij in de sterren staat geschreven, diep gegrifd staat in mijn hart en ziel. Het enige dat klopt is het kloppen van je eigen hart. Het fluistert altijd de waarheid, elk moment, elke dag weer. Het is de enige weg die ik blind zal volgen waar ik ook heen ga, het is de gevleugelde reis van mijn hart die de weg naar vrijheid zal vinden